Leiderschap wordt geen titel maar een dagelijkse praktijk van aandacht, aanwezigheid en betrokkenheid tegenover brute macht en publiek spektakel.

Nieuw leiderschap vraagt meer dan stijl: het moet voorbij performance durven gaan en opnieuw bouwen aan vertrouwen, waarheid en verbinding.

New Public Brutalism schuift op van stijl naar systeem: chaos als strategie, emotie boven waarheid, en democratie als toneel van strijd.

New Public Brutalism herdefinieert macht: van redelijkheid naar rauwe confrontatie, van waarheid naar emotie, van inhoud naar stijl.

Een mijmering over leiderschap als dagelijkse praktijk: geen heroïek, maar bewust leven, oefenen en betekenis geven aan wat echt telt.

De stille reis van expert naar leider: hoe technische professionals groeien van vakmanschap naar leiderschap als identiteit.

Leiderschap kan bijsturen en versnellen, maar nooit de bedding verleggen. Over patronen, inertie en de grenzen van leiderschap.

In deze brief onderzoekt Koen hoe zijn kijk op leiderschap evolueerde van principiële oordelen naar mildheid en doorleefde keuzes. Geïnspireerd door Hospicing Modernity reflecteert hij op de rol van activisme, persoonlijke gevoeligheden en de verbinding tussen leiders en de wereld om hen heen.

Leiderschap is niet altijd bouwen. Soms is het: durven vertragen, getuigen, en waardig loslaten wat zijn tijd heeft gehad.

Daan Sorgeloos sprak op de bootcamp van Baanbrekende Werkgever over de drie ordes van verandering binnen organisaties.

Laatste brief van Koen aan Jesse: over ‘what’s up?’, parallelle werelden, leiderschap en waarom blijven samenwerken essentieel is.

Tussen clown en nar schuilt leiderschap. Soms begint het bij satire, soms bij de vaatwasser.

Leiderschap is geen titel, maar samenhorigheid. Lessen van de Molenbeek Rebels en Mintzberg in één inspirerende brief.

Leiderschap is geen doel op zich, maar een middel om verandering te sturen. Past jouw leiderschapsmodel bij de opgave van je organisatie?

Tussen hoop en houvast: leiderschap in onzekerheid. Is het richting geven of slechts inspelen op wat al sluimerde?

Razende stilstand holt ontmoeting en resonantie uit. Leiderschap vraagt ruimte om geraakt te worden. Liefde als daad van verzet.

Leiderschap balanceert tussen vrijheid en structuur: de onzichtbare last van de eindverantwoordelijke blijft een complexe paradox.

Leiderschap is geen exclusieve rol, maar een collectieve prestatie. Het zit in kleine gebaren, wederkerigheid en dagelijkse impact.

Leiderschap vraagt soms offers in privéleven. Mandela en King betaalden die prijs. Charisma helpt, maar Harris moet eigen pad vinden.

Leiderschap is egoïstisch en gedreven door diepere motieven zoals macht en erkenning. Reflectie en dienstbaarheid houden leiders gezond.